بابا غذا پيدا كن !!!

سلام امير محمدم ،

امروز 2سال و 6ماه و 19روزه كه خدايه فرشته كوچولو به من و بابايي داده .

10روز پيش عاشورا بود باز محرم اومدوتاسوعا و عاشورا ،صحراي كربلا وامام حسين (ع) و      بي وفايي  كوفيان و....

از چند روز قبل كه دايي حسين و زن دايي و اميد اومده بودند خونمون وما هم از فرصت استفاده كرديم و رفتيم شمال ،‌چون دايي بايد بعد از ظهر عاشورا يه سر مي رفت سركار اونها روز عاشورا حركت كردند و رفتند شما هم كه بهونه مي گرفتي مي خواستي با هاشون بري دايي تو ماشينشون نشوندت و يه دور تو شهرك باهات زد ، بعد اومدي پيش من و اونها رفتند ماهم آماده شديم و با بابايي رفتيم كه تو مراسم شركت كنيم البته شيروكيك نذر داشتم كه پخش كردم ، آخر سينه زني، داشتند غذاي نذري پخش مي كردن  اينقدر شلوغ بود كه بهمون نرسيد به بابايي گفتم يه دور تو شهر بزنيم تا غذاي نذري بگيريم چند جا رفتيم يا غذاشون تموم شده بود يا اينقدر شلوغ بود  اگه وايميساديم گيرمون نمي يومد شما هم خسته شده بودي و دست مردم غذا مي ديدي حتي بعضي ها 5، 6تا غذا گرفته بودند همش به من و بابايي مي گفتي بابا غذا پيدا كن ،اينقدربا معصوميت اين جمله رو تكرار مي كردي كه جگر منو بابا كباب مي شد (پسر گلم اونموقع ياد اون بچه هاي معصوم تو صحراي كربلا افتادم كه حتي يه قطره آب هم نداشتند تا دهانشون خشك نمونه ) نهايتا ساعت 2شده بود و ما غذاي نذري امام حسين گيرمون نيومد و رفتيم خونه شما هم همش ناراحتي مي كردي خونه كه رسيديم بابا بيرون موند و من يه قابلمه به بابايي دادم گفتم برو غذا بگير البته تو قابلمه پلو بود بابايي بعد از چند دقيقه اومد گفت امير محمد برات غذا پيدا كردم ، منم كالباس از تو يخچال درآوردم تو سفره گذاشتيم شما هم خوشحال شده بودي و بالا و پايين مي پريدي و مي گفتي بابا غذا پيدا كرد